Gerrit Pas over de Matthäus-Passion

De afgelopen jaren heb ik steeds de Matthäus Passion bezocht. Ook was ik aanwezig bij de uitvoeringen in de Oude Kerk. En op 28 maart hoop ik er weer bij te zijn.

Ik heb Bach pas laat leren kennen, ben er bepaald niet mee grootgebracht. Alhoewel Duitste liederen wel ‘in’ waren in het milieu waarin ik ben opgegroeid, een mijnwerkerswijk in Heerlen, waren dat vooral Duitse Schlagers. Klassieke muziek was in die tijd volstrekt onbekend voor me.

Dat veranderde op de middelbare school: met de hele klas gingen we naar uitvoeringen van het Limburgs Symfonieorkest in de schouwburg. In het jongerencentrum werden op zondagmiddag klassieke LP’s gedraaid, onder het motto ‘Klassiek Koffiedrinken’. Bij mijn vriendin thuis stond die muziek in de kast… zo groeide mijn interesse.

Mijn vrouw zingt inmiddels achttien jaar bij COV Excelsior, dat elk jaar een oratorium uitvoert. Al een aantal jaren achtereen staat de Matthäus Passion op het repertoire. Natuurlijk wordt er naast de wekelijkse repetities ook thuis geoefend. Ik zie en hoor de passie waarmee dit alles gebeurt. Het enthousiasme is inmiddels zo groot dat we vorig jaar naar Eisenach afreisden, de stad waar Bach de eerste tien jaar van zijn leven doorbracht en het Bach-huis staat.

En binnenkort alweer de derde uitvoering van de Matthäus Passion in de Oude Kerk. Dat betekent een lange zit. Het verhaal is bekend, het einde ook, met soms een curieuze tekst. Maar de muziek is meer dan prachtig en in de Oude Kerk zelfs heel bijzonder, omdat je zo dicht op het orkest en het koor zit. Een totaalervaring. Ik kan iedereen aanraden te gaan luisteren.

Gerrit Pas,

wethouder cultuur