Maartje van Weegen over de Matthäus-Passion

De Matthäus Passion is ‘pas’ zo’n 30 jaar in mijn leven. Dus ik heb jarenlang heel veel gemist. Schoonheid, troost, ontroering. Zonder de Matthäus Passion is Pasen geen Pasen voor mij. Keer op keer, jaar na jaar, wil ik luisteren en soms raakt de muziek me meer, soms minder. Het hangt af van hoe geconcentreerd ik ben, hoe de dag was, de week, waar ik me mee bezighoud, maak ik me zorgen of juist niet. Vaak ga ik in twee weken tijd wel naar drie uitvoeringen en dat de muziek mij dan soms toch nog totaal verrast, een bepaalde aria of een koraal, dat blijft me verbazen. Maar ja, dat is Bach.

De Matthäus Passion in ons dorp is speciaal, omdat het in onze eigen dorp is. Dat is een extra, met je buren, bekenden, soms mensen die je alleen van gezicht kent, de MP beleven, is bijzonder. En eigenlijk is het niet zo dat ik ‘pas’ 30 jaar de Matthäus Passion ken, want als kind zong ik op de zondagschool en in de kerk al ‘O hoofd bedekt met wonden’ en werd daar altijd verschrikkelijk verdrietig van en vond het tegelijkertijd ook prachtig. Vanzelfsprekend komt dat terug in de Matthäus Passion. Dus eigenlijk houd ik al mijn leven van Bach en zijn wonderschone muziek. Gewoon al 67 jaar, nou ja, laten we zeggen 60 jaar.